dinsdag 25 januari 2011

Moeder zijn

Ik heb wel eens twijfel.. Doe ik het allemaal wel goed als moeder?
Ik doe mijn best, ben niet perfect en al doende probeer ik van mijn fouten te leren.

Twijfel: Ben ik te streng?
Hadden ze die draai om de oren echt wel verdiend?
Ben ik niet te hard tegen ze uitgevallen?
Jeetje, is dit het ben ik daarom moeder geworden?
Moeder zijn: Misschien is het gewoon een oerinstinct. De drang om je te willen voortplanten om te willen voortbestaan..

Dan zitten we als gezin aan het zondags ontbijt.
Liggen we met zijn allen dicht tegen elkaar aan onder een plaid.
De mannen lekker aan het stoeien.. Dansen samen met mijn dochter.
Elkaar troosten. Samen lachen.
In één keer bekruipt mij het gevoel, van intens geluk en verschijnt er een grote glimlach rond mijn mond.

Ik probeer mijn kinderen met normen en waarden op te voeden.
Ik wil ze beschermen tegen al het kwaad. En als ze dan toch gekwetst worden of iets vervelends mee maken.
Ben ik er voor ze, vang ze op, troost ze en sta ze bij met raad..

Zondag: Ik ben jarig. En ik krijg een tekening van Ricardo. Wat mooi en lief.
Daisy 34, mama is jarig Happy Birtday, weegschaal, regenboog en
een octopus. Bedankt de tekening krijgt een mooi plekje op het bord..

Maandag: Ezra, Seth en Ricardo komen de keuken ingelopen en alle drie hebben ze een rode roos in de handen.. Voor jou mama.. Met tranen in mijn ogen neem ik de rozen in ontvangst..

Volgende maandag:
Mam! Weet jij waarom ik een octopus heb getekend?
Omdat jij altijd alles tegelijk doet en dat vindt ik zo knap.
Jeetje, woorden schieten tekort. Je doet je best en het wordt gezien en gewaardeerd.
Wat is het heerlijk om moeder te zijn. Moeder zijn is voor mij een leerproces. En wat ben ik blij met mijn kinderen
Zij maken van mij een beter mens en een goede moeder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten